Πρόγραμμα ημέρας // 19.7.19
Παραστάσεις
JOY ALPUERTO RITTER
BABAE
19 & 20.7.2019
Μέγαρο Χορού Καλαμάτας - Στούντιο | 19:30 | 40'
Η Joy Alpuerto Ritter [Τζόι Αλπουέρτο Ρίτερ] εμφανίζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα με το έργο της Babae, μια σόλο παράσταση εμπνευσμένη από τον Χορό των Μαγισσών (Witch Dance) της Mary Wigman. Το Babae, που σημαίνει «γυναίκα» στα Tagalog (γλώσσα των Φιλιππίνων), πρωτοπαρουσιάστηκε στο Witch Dance Project (Sophiensaele, Βερολίνο) το 2016.
Μεγαλωμένη στη Γερμανία, με σπουδές στον κλασικό χορό, η Alpuerto Ritter εξετάζει τα λεξιλόγια που έχουμε κληρονομήσει, επαναπροσδιορίζοντας τη σημασία της επίκλησης της δύναμης και των μυστικιστικών πρακτικών της γυναίκας ως μάγισσας. Με αφετηρία το κινησιολογικό υλικό της Mary Wigman, δημιουργεί τον δικό της χαρακτήρα μάγισσας, συνδυάζοντας τις ρίζες της στους παραδοσιακούς χορούς των Φιλιππίνων με την εκπαίδευση στον κλασικό και σύγχρονο χορό και το λεξιλόγιο του hip hop και της voguing.
Κατά τη διάρκεια της παράστασης, η Alpuerto Ritter παρουσιάζει στο κοινό μια αρχαία και οικεία τελετουργία, μια διαδικασία που φαίνεται να είναι γνωστή μόνο σε εκείνη. Εκθέτει τον εαυτό της σε καταστάσεις μετασχηματισμού και έκστασης, ενώ ταυτόχρονα εκπέμπει δύναμη μέσω της θηλυκότητας. Το ταξίδι της είναι ένας θρίαμβος της ζωής, της πνευματικής συνείδησης και της σοφίας. Στον χαρακτήρα της μάγισσάς της, ενσωματώνει τις ιστορικές θυσίες των γυναικών και την απόλυτη ελευθερία.
Το Babae εκφράζει την αλληλεπίδραση της γυναίκας με τις ζωώδεις και αισθησιακές ιδιότητες της τελετουργίας και της δύναμης.
--
Σύλληψη-Χορογραφία-Ερμηνεία: Joy Alpuerto Ritter
Μουσική: Vincenzo Lamagna
Καλλιτεχνική διεύθυνση: Lukas Steltner
Σχεδιασμός φωτισμού: Arne Schmitt & Joy Alpuerto Ritter
Σχεδιασμός κοστουμιών: Lan Behrendt DYAO
Ευχαριστίες: Christoph Winkler (Witchdance Project), Farooq Chaudry (Portrait in Otherness), Akram Khan, Elena Polzer (Ehrliche Arbeit), Lukas Steltner, Sophiensaele Berlin, Tanzfonds Erbe
--
Η Joy Alpuerto Ritter είναι απόφοιτος της σχολής Palucca Dance School της Δρέσδης. Από το 2004, έχει συνεργαστεί ως χορεύτρια με τους Akram Khan, Wangramirez, Christoph Winkler, Anja Kozik, Heike Hennig, Milan Gervais, Constanza Macras και το Cirque du Soleil. Το πολυποίκιλο υπόβαθρό της, από τον κλασικό χορό ως τις τεχνικές του Urban Dance, τη βοήθησε να αναπτύξει μια μοναδική αισθητική κίνησης, την οποία αποτυπώνει σε δικές της χορογραφίες από το 2016.
CCN DE LA ROCHELLE / CIE ACCRORAP - KADER ATTOU
THE ROOTS
19 & 20.7.2019
Μέγαρο Χορού Καλαμάτας - Κεντρική Σκηνή | 22:00 | 90'
Tα τελευταία είκοσι χρόνια, ο Kader Attou [Καντέρ Αττού], προσεγγίζει τον χορό μέσα από την ανάλυση και ανάμειξη διαφορετικών χορευτικών ειδών, όπως το hip hop, το ινδικό kathak και ο σύγχρονος χορός. Για τον Attou, το κλειδί σ’ αυτήν τη διαδικασία είναι η διασύνδεση και ο διάλογος πέρα από τη διαφορά και διαμέσου αυτής. Στόχος του είναι να αναδείξει αυτό που εκφράζεται σε σωματικό επίπεδο, σε αντιδιαστολή με το συναισθηματικό —πώς το συναίσθημα, δηλαδή, μπορεί να γεννηθεί μέσα από τη δεξιοτεχνική χρήση μιας συγκεκριμένης τεχνικής, μιας μηχανικής χειρονομίας, μιας απλής νύξης. Η επιδίωξη αυτή αποτελεί τον πυρήνα του The Roots.
Το The Roots είναι πάνω απ’ όλα μια ανθρώπινη περιπέτεια, ένα ταξίδι που ερμηνεύουν έντεκα εξαιρετικοί χορευτές hip hop. Κατά τη διάρκεια της παράστασης, το έργο μεταμορφώνεται, ανοίγοντας νέους ορίζοντες και μεταφέροντας τον θεατή αλλού. Το σκηνικό είναι καθημερινό: ένα τραπέζι, ένας δίσκος βινυλίου σε ένα πικάπ, αναμνήσεις από την παιδική ηλικία. Η μουσική παίζει σημαντικό ρόλο, ξεσηκώνοντας και καλώντας τους χορευτές να ενωθούν. Στο The Roots κάθε χορευτής εξερευνά τα δυνατά σημεία του, το δικό του μονοπάτι. Σμιλεμένο με τα χρόνια, το μοναδικό στυλ κάθε χορευτή γίνεται σημείο εκκίνησης ενός ταξιδιού από τις ρίζες του προς τη σωματική μνήμη. Το The Roots αναδεικνύει τα οφέλη αυτής της αναζήτησης, όπου η γενναιοδωρία του χορού ανοίγει τον δρόμο προς νέες κατευθύνσεις.
--
Καλλιτεχνική διεύθυνση-χορογραφία: Kader Attou
Χορευτές: Mickaël Arnaud, Sim’Hamed Benhalima, Babacar (Bouba) Cissé, Virgile Dagneaux,
Erwan Godard, Kevin Mischel, Artem Orlov, Mehdi Ouachek, Nabil Ouelhadj, Maxime Vicente
Σκηνικά: Olivier Borne
Πρωτότυπο έργο ζωγραφικής: Ludmila Volf
Μουσική: Régis Baillet - Diaphane, με συμπληρωματική μουσική
Φωτισμός: Fabrice Crouzet
Κοστούμια: Nadia Genez
Διευθυντής σκηνής: Laurent Semelier
Διευθυντής ήχου: Cédric Le Gal
Διευθυντής φωτισμού: Denis Chapellon
Παραγωγή: CCN de La Rochelle / Cie Accrorap Direction Kader Attou
Συμπαραγωγή: La Coursive – Scène Nationale de La Rochelle / MA Scène Nationale – Pays de Montbéliard
Με την υποστήριξη: Châteauvallon – Scène Nationale
Η παράσταση The Roots παρουσιάζεται στο 25ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας με την υποστήριξη του Γαλλικού Ινστιτούτου.
--
Η ομάδα Accrorap ιδρύθηκε το 1989 από τους Kader Attou, Eric Mezino, Chaouki Saïd, Mourad Merzouki και Lionel Frédoc. Από το ξεκίνημά της ως κολλεκτίβα καλλιτεχνών, η ομάδα υπήρξε ανοιχτή στον κόσμο, σε διαφορετικές καλλιτεχνικές φόρμες, σε διαφορετικές τάσεις. Το έργο της ομάδας Accrorap είναι η ιστορία μιας διεθνούς, συλλογικής περιπέτειας, στην οποία οι συναντήσεις και τα ταξίδια παίζουν κεντρικό ρόλο, εμπλουτίζοντας την αναζήτηση, με σκοπό τη δημιουργία μοναδικών χορογραφικών έργων.
Οι Accrorap και ο Kader Attou δημιουργούν ένα χορό γενναιόδωρο, ένα χορό που καταλύει και διασχίζει σύνορα, με επιρροές από το hip hop, τις τέχνες του τσίρκου, τον σύγχρονο χορό και τις εικαστικές τέχνες. Έργα τους, όπως τα Prière pour un fou (1999), Anokha (2000), Pourquoi pas (2002), Douar (2004), Les corps étrangers (2006), Petites histoires.com (2008), Trio (?) (2010), SymfoniaPiésniZałosnych (2010), The Roots (2013), Un break à Mozart (2014), OPUS 14 (2014), Un break à Mozart 1.1 (2016) και Allegria (2017), έχουν παρουσιαστεί στη Γαλλία και το εξωτερικό.
Outdoor
ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ
Josef Nadj Mnémosyne
19 → 23.7.2019
Φουαγιέ Μεγάρου Χορού Καλαμάτας | 19:00-22:00
Στη Mnémosyne ο Josef Nadj [Γιόζεφ Νάτζ] αντιμετωπίζει τη φωτογραφία ως παραστατική τέχνη, συνδέοντας και υφαίνοντας μαζί τις δύο τέχνες. Δουλεύει με ένα παράδοξο: ο χρόνος της παράστασης ρέει, αναπόφευκτα, όπως ρέει και η ζωή, ενώ η φωτογραφία, όπως ο θάνατος, σταματά τον χρόνο και ακινητοποιεί την κίνηση. Η γέννηση μιας φωτογραφικής εικόνας, με τα διαδοχικά στάδιά της (από τη σύνθεση, στη λήψη και την εμφάνιση της εικόνας), δηλαδή ο μετασχηματισμός μιας στημένης, τρισδιάστατης σκηνής σε δισδιάστατη φωτογραφία, αυτό ακριβώς είναι ο σκοπός και το θέμα του έργου. Στη Mnémosyne αυτή η αλληλεπίδραση γνώσης και τεχνογνωσίας φωτίζει επίσης τον τρόπο με τον οποίο η φωτογραφία συνέβαλε στις φιλοσοφικές και αισθητικές πτυχές της γνώσης και επηρέασε την όρασή μας, διαμορφώνοντας για παράδειγμα την άποψή μας για τον κόσμο, παρεμβαίνοντας στην ιστορία και ιδιαίτερα στην ιστορία της τέχνης.
«Ο χορός πάνω απ’ όλα ως χώρος συνάντησης», έτσι ορίζει το έργο του ο Josef Nadj. Πέρα από χορογράφος, ο Nadj είναι ένας καλλιτέχνης χωρίς σύνορα και χωρίς εμπόδια. Χορευτής αλλά και εικαστικός και φωτογράφος, ο Nadj οραματίζεται την ανθρωπότητα με τρόπο ποιητικό και παθιασμένο, αναζητά συνεχώς νέες μορφές έκφρασης και είναι πάντα πρόθυμος να ερευνήσει την ανθρώπινη φύση με στόχο την αλήθεια.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, από το Canard pékinois (1987) ως το Mnémosyne (2018), ο Nadj υπηρετεί με πάθος μια απαιτητική, γεμάτη ένταση χορογραφία, όπου εναλλάσσονται η αυστηρότητα και η συμπόνια, το βάθος και το χιούμορ. Είτε ασχολείται με μη-συμβατικούς συγγραφείς (Μπέκετ, Κάφκα, Μισώ) είτε φέρνει μαζί του επί σκηνής τη ζωγραφική (σε ερμηνευτικό δρώμενο με τον Miquel Barceló), ο Nadj ανθίζει μέσα σε πλήρη σωματική ελευθερία. Κινούμενος μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας, παράδοσης και νεοτερισμού, ο Nadj διερευνά το ουσιώδες: τη σχέση του ανθρώπου με τον εαυτό του. Γιατί, για τον Nadj, ο χορός είναι μια βαθιά ανθρωπιστική πράξη.
Με τα χρόνια, τα έργα του Nadj έχουν καταστεί σημείο αναφοράς για το σύγχρονο χορό. Πέρα από την αναγνώρισή του σε εθνικό επίπεδο (Carte Blanche στην Grande Halle της Villette, Παρίσι 2014, Συνεργαζόμενος Καλλιτέχνης του Φεστιβάλ της Αβινιόν 2006, όπου ανακηρύχθηκε «δημιουργός χωρίς σύνορα»), το έργο του γνωρίζει τιμές και διακρίσεις σε ολόκληρο τον κόσμο. Περισσότεροι από 400.000 ενθουσιασμένοι θεατές σε πέντε ηπείρους έχουν συγκινηθεί με τα έργα του στους πιο σημαντικούς διεθνείς χώρους πολιτισμού. Αντλώντας έμπνευση από τις καταβολές των μεγάλων μύθων, συνυφαίνοντας με πάθος διάφορες μορφές καλλιτεχνικής έκφρασης και πολιτιστικές αναφορές, ο Nadj ξέρει πώς να αναπτύσσει μια παγκόσμια γλώσσα. Από το 1995 ως το 2016, ο Nadj υπήρξε διευθυντής του Centre chorégraphique national d’Orléans. Από το 2017, ζει στο Παρίσι και δημιουργεί με τη νέα του ομάδα Atelier 3+1.
ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ
Φωτογραφική Ομάδα Καλαμάτας Σώματα στο Φως
19 → 28.7.2019
Μέγαρο Χορού Καλαμάτας - Φουαγιέ Στούντιο | 19:00-22:00
Φωτογραφία και Χορός συναντώνται. Κάθε κλικ συλλαμβάνει τη μαγική στιγμή που το σώμα ανακαλύπτει νέους τρόπους έκφρασης, συγκινεί και συγκινείται, ενώ η φωτογραφία γίνεται σώμα που χορεύει στο φως.
Η Φωτογραφική Ομάδα Καλαμάτας (Φ.Ο.ΚΑΛ), με συντονιστή τον Νίκο Ηλιόπουλο, δραστηριοποιείται φωτογραφικά και πολιτιστικά από τον Ιανουάριο του 2017, στοχεύοντας στη δημιουργική ενασχόληση, άσκηση και καλλιτεχνική έκφραση μέσα από τη φωτογραφία. Στο διάστημα της λειτουργίας της συνεργάστηκε φωτογραφικά και καλλιτεχνικά με θεσμούς και φορείς της Μεσσηνίας, καθώς και με συλλόγους, ομάδες και λέσχες φωτογραφίας από όλη την Ελλάδα.
Σεμινάρια
JOZEF FRUČEK & MANUEL RONDA
A minute of lies: acting and dance workshop
18 → 20.7.2019
Δημοτικό στάδιο Καλαμάτας
O Jozef Fruček [Γιόζεφ Φρούτσεκ] και ο Manuel Ronda [Μανουέλ Ρόντα] είναι καλλιτεχνικοί συνεργάτες από το 2012. Έχουν συνεργαστεί στις παραγωγές των Rootlessroot When the dogs assailed their masters, Kireru και Europium, το οποίο είναι ακόμα σε παγκόσμια περιοδεία. Στο σεμινάριό τους το ενδιαφέρον στρέφεται στο πώς κατασκευάζουμε και πλάθουμε μεγάλα ψέματα επί σκηνής. Ο πυρήνας του σεμιναρίου αφορά την πιο βασική αρχή κάθε ερμηνείας, η οποία δεν είναι άλλη από το να πιστέψουν οι θεατές πως αυτό που βλέπουν είναι αλήθεια. Το μάθημα εστιάζει σε συναισθήματα και προθέσεις, και σε τρόπους να τα κατασκευάζουμε, να τα χρησιμοποιούμε, να τα προσεγγίζουμε, να τα διατηρούμε και να τα εκθέτουμε. Τρόπους να έχουμε πάντοτε τον έλεγχο των επιλογών μας και να είμαστε ειλικρινείς απέναντί τους, ώστε να γινόμαστε πιστευτοί και να μην αποκαλύπτονται τα ψέματά μας. Μεγάλο βάρος θα δοθεί στη δύναμη της ακινησίας, του αφουγκράσματος και της ουδετερότητας ως σημείου εκκίνησης προς την αναγνώριση και τη διαμόρφωση του εσωτερικού κτήνους του ερμηνευτή. Επιπλέον, θα διερευνηθεί ο τρόπος άμεσης μετάβασης του ερμηνευτή από την ακινησία στη φυσική και πνευματική κίνηση, καθώς και το τί σημαίνει να εξαφανίζεται ώστε να επανεμφανίζεται με διαφορετικό κάθε φορά πρόσωπο.
Ο Jozef Fruček έχει ασχοληθεί επαγγελματικά με τον αθλητισμό, τις πολεμικές τέχνες και το θέατρο και έχει αφιερώσει την επαγγελματική του ζωή στην έρευνα της κίνησης που προάγει την ανθρώπινη ανάπτυξη και την υγιή γήρανση. Σπούδασε στην Ακαδημία Μουσικής και Θεατρικών Τεχνών της Μπρατισλάβα και αργότερα έκανε το διδακτορικό του με θέμα Κίνηση και Φωνή. Έχει ασχοληθεί με τη λειτουργική επικοινωνία, τη φωνή και την αναπνοή στη δημόσια ομιλία, στις παραστατικές τέχνες και στην ψυχική υγιεινή. Το 2006 ίδρυσε με τη Λίντα Καπετανέα την ομάδα Rootlessroot και μαζί ξεκίνησαν να εφαρμόζουν την έρευνά τους, το Fighting Monkey practice, που εκφράζει τη μοναδική τους προσέγγιση στην ανθρώπινη κίνηση βασισμένη στην ανάλυση κατηγοριών και πεδίων κίνησης. Διδάσκει και δίνει διαλέξεις σε πανεπιστήμια και οργανισμούς τεχνών στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ, την Ασία και την Αυστραλία.
Ο Manuel Ronda, με βάση του τις Βρυξέλλες, σπούδασε βιομηχανικό σχεδιασμό στη Γένοβα και σύγχρονο χορό στο Άμστερνταμ. Έχει συνεργαστεί τόσο ως ηθοποιός και ως χορευτής με κάποιους από τους πιο καταξιωμένους δημιουργούς του θεάτρου και του χορού όπως οι ROOTLESSROOT, Lindsay Kemp, André Gingras, Frédéric Flamand, UltimaVez/Wim Vandekeybus, Elena Fokina, Klaus Jurgens, Seppe Bayens, Tasya Krougovykh/Pussy Riot ανάμεσα σε άλλους. Δίνει σεμινάρια θεάτρου και σύγχρονου χορού σε όλο τον κόσμο.
JOY ALPUERTO RITTER
Hybrid Movement Workshop
19 → 22.7.2019
Δημοτικό στάδιο Καλαμάτας
Η Joy Alpuerto Ritter [Τζόι Αλπουέρτο Ρίτερ], χορεύτρια και χορογράφος, συνεργάζεται εδώ και χρόνια με δημιουργούς όπως ο Akram Khan και οι Wang Ramirez, με αποτέλεσμα να έχει επηρεαστεί ως προς τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει το βάθος και την πολυπολιτισμικότητα του χορού. Το πολυποίκιλο υπόβαθρό της, που περιλαμβάνει από μπαλέτο, χιπ χοπ και voguing μέχρι παραδοσιακό φιλιππινέζικο αλλά και σύγχρονο χορό, τη βοήθησε να αναπτύξει μια πολύ ενδιαφέρουσα μίξη από διαφορετικούς τρόπους σωματικής έκφρασης. Το σεμινάριό της επικεντρώνεται σε ασκήσεις απομόνωσης των μελών του σώματος, στην τεχνική waving, στον ρυθμό και σε ασκήσεις εδάφους. Περιλαμβάνει, ακόμη, εξάσκηση για ένα ισχυρά γειωμένο σώμα, που είναι ταυτόχρονα δυναμικό και ευαίσθητο στον χώρο. Ο σωματικός ρυθμός και η μουσικότητα θα διερευνηθούν, επίσης, κυρίως μέσα από συνδυασμούς και ασκήσεις. To σεμινάριο θα περιλαμβάνει αυτοσχεδιασμό και οι χορευτές θα δουλέψουν σε διάφορες κινητικές ιδέες και καταστάσεις του σώματος, με στόχο να αναπτύξουν τη δημιουργικότητά τους, καθώς και να διερευνήσουν τις προσωπικές εκφραστικές τους ποιότητες.
Η Joy Alpuerto Ritter είναι χορεύτρια της ομάδας Akram Khan Company και της ομάδας των Honji Wang and Sébastien Ramirez (Wang Ramirez). Στο παρελθόν ήταν μέλος του Cirque du Soleil. Το 2016 προτάθηκε στα Εθνικά Βραβεία Χορού του Ηνωμένου Βασιλείου για το βραβείο καλύτερης γυναικείας ερμηνείας, για την ερμηνεία της στο έργο ”Until the Lions” της ομάδας Akram Khan Company που βρίσκεται σε παγκόσμια περιοδεία. Έχει χορογραφήσει και δικά της έργα, δύο σόλο κομμάτια, το “Babae” και το ”Alter Egos”.